پرونده ویژه «اشتغال خُرد»| گفت‌وگو با طلبه کارآفرین: ملس های اشتغال زا / عناب‌های چروکیده زمینه‌ساز اشتغال 19 نفر شد

این خانم طلبه کارآفرین که حدود سه سال است که در کنار تحصیل و آموزش در حوزه علمیه به این کار هم روی آورده است، کارگاه کوچک خانگی را توسعه و گسترش داد به طوری که اکنون روزی یک میلیون تومان از همین کارگاه کوچک خانگی درآمد دارد.

پرونده ویژه «اشتغال خُرد»| گفت‌وگو با طلبه کارآفرین: ملس های اشتغال زا / عناب‌های چروکیده زمینه‌ساز اشتغال 19 نفر شد

ورزش در استان سیستان و بلوچستان – خراسان جنوبی؛ اگر راه درست را بیابی به طور حتم می توانی با زحمت کمتر و محصولی کم کیفیت‌تر نیز به سود لازم دست یابی راهی که «مرضیه احمدی» در زیرکوه به آن دست یافت و اکنون با کارگاه کوچکی که در شهر حاجی آباد راه انداخته علاوه بر اشتغال زایی برای هفت نفر به صورت مستقیم برای ۱۲ نفر دیگر به صورت غیرمستقیم به عنوان شبکه‌های بازاریابیش نیز اشتغال ایجاد کرده است. اما چطور شد که این خانم طلبه به سمت کارآفرینی با کارگاهی کوچک گام نهاد؟ او و همسرش که هر دو طلبه بوده و تحصیلات حوزی دارند زمینی را در شهر حاجی آباد به زیر کشت عناب این یگانه محصول مزیت دار جهانی خراسان جنوبی بردند و بعد از باردهی به این مسئله پی بردند که عناب های درجه سه یعنی عناب های چروکیده و کوچک مشتری ندارد و روی دستشان می ماند.

سرآغاز کار برای همین این خانم طلبه تصمیم گرفت رو به فرآوری محصولی که روی دستش می ماند بیاورد و سرآغاز این کار تولیدی کوچک که زمینه اشتغال زایی هفت نفر دیگر را، آن هم زنان خانه دار را به صورت مستقیم در شهر حاجی آباد فراهم آورد؛ حضور او در نمایشگاهی از کار آفرینانی حوزویان خراسان جنوبی در مرکز استان (بیرجند) بود. آن هم به این صورت که ۱۰۰ کیلو عناب درجه سه ای که روی دستش مانده بود را فراوری نموده یعنی تبدیل به دمنوش کرد و در این نمایشگاه به عرضه گذاشت که خوشبختانه همه این ۱۰۰ کیلو که اگر می خواست آن هم بدون فراوری بفروشد ۳۰۰ هزار تومان گیرش می آمد با این کار یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به دست آورد. ۱۲ شعبه فروش این ایده سبب شد تا پس از آن با راه اندازی یک کارگاه کوچک که همه ابزار و وسایلش هم ایده خودش بود راه اندازی شود و با حمایت هایی که بسیج سازندگی خراسان جنوبی  برای بازاریابی محصولات تولیدش کرد حالا بتواند ۱۰ و ۱۲ شعبه فروش در شهرهایی مانند قم، کرج، تایباد، مشهد، فردوس، سرایان و بیرجند داشته باشد و با راه اندازی این شعبه‍‌ها برای ۱۲ نفر دیگر هم به صورت غیر مستقیم اشتغال زایی کند.                                                 این خانم طلبه کارآفرین که حدود سه سال است که در کنار تحصیل و آموزش در حوزه به این کار هم روی آورده است ابتدا با حمایت های مادی و معنوی که از سوی حوزه به وی شد کارش را شروع کرد و سپس با تسهیلاتی که از بنیاد برکت و صندوق کار آفرینی امید هر کدام به ترتیب ۴۰ و ۷۰ میلیون تومان دریافت کرد این کارگاه کوچک خانگی را توسعه و گسترش داد به طوری که اکنون روزی یک میلیون تومان از همین کارگاه کوچک خانگی درآمد دارد.

به گفته مرضیه احمدی، کار آن‌ها بیشتر راهبری شغلی ست به این صورت که چون کارگاه آن کوچک است و گنجایش این تعداد کارگر را ندارد مواد اولیه را در اختیار زنان خانه دار قرار داده تا قالب زنی و بسته بندی کرده و بعد به کارگاه برای فروش بازگردانند. این خانم کار آفرین به این موضوع نیز اشاره کرد که چون مواد اولیه مورد نیاز یعنی عناب و زرشک در خود شهرستان و استان وجود دارد مشکلی در این زمینه نداشته و بعد از تهیه مواد اولیه آن‌ها را به دمنوش، لواشک های زرشک و عناب و… تبدیل کرده و به فروش می رسانیم. کار با کیفیت و مشتری پسند همچنین کیفیت کار آن ها به گونه ای است که اگر مشتری یک بار از محصولشان استفاده کند برای همیشه مشتریشان می شود و در این زمینه مشکلی ندارند و مشتریان برای سفارش همیشه در صف هستند. اما تنها مشکل این خانم کارآفرین هم این است که کارگاه آن ها بسیار کوچک و نقلی ست واگر بخواهد توسعه دهد باید به شهرک صنعتی رفته و کارگاهی بزرگتر با دستگاه های و ابراز بیشتری ایجاد کند و این کار هم توان این خانم طلبه و خانه دار نیست چرا که از تربیت چهار فرزند پسرش و خانه داری باز می ماند برای همین ترجیح داده در همان مکان نقلی به کار ادامه دهد تا به شهرک صنعتی حاجی آباد برود.

توصیه اش به خانم ها توصیه اش هم به همه خانم های خانه دار و جوانان بیکار این است که هر طور شده برای خود شغلی دست و پا کنند چرا که هم می توانند برنامه ریزی درست تر و منسجم تری برای خود و خانواده شان داشته باشند و هم از روحیه بهتری برخودار باشند چرا که بیکار زمینه ساز فکر و خیالات بیهوده و افسردگی و خیلی دیگر از امراض می شود. به گفته وی هر چند هیچ کار بدون مانع و مشکل نیست اما تا موانع را پشت سر نگذاریم نمی توانیم به آرامش و آسایش دست یابیم. پایان پیام/۳۶۳۵