مشکلات پرستاران چگونه حل خواهد شد؟
رئیس کمیسیون حقوقی شورای عالی سازمان نظام پرستاری گفت: پرستاران ایران همواره در جامعه نماد مراقبت ، تسکین آلام و در حوزه اجتماعی نماد دفاع از دردمندان بوده اند.
مجید احمدی رئیس کمیسیون حقوقی شورای عالی سازمان نظام پرستاری در گفتگو با فارس گفت:ضمن عرض تبریک به مناسب ایام ولادت حضرت زینب و روز پرستار ، انتخاب روز ولادت حضرت زینب به این عنوان، علاوه بر این‌که یادآور نقش مراقبتی این بانوی ارجمند در نهضت امام حسین و در نسبت با اسرای کربلا و کودکان و زخمی های قیام بود ، تبیین کننده جلوه صلح بانی ، جوانمردی و ظلم ستیزی نیز هست و این ویژگی ها همواره در میان پرستاران ما نیز وجود دارد. وی افزود: پرستاران ایران همواره در جامعه نماد مراقبت ، تسکین آلام و در حوزه اجتماعی نماد دفاع از دردمندان بوده اند. احمدی ادامه داد: در این خصوص می‌توان به نامه مهم بیش از ۱۰۰۰ پرستار ایرانی به شورای بین المللی پرستاران در روزهای اول جنایات اسرائیل و یا تجمع بزرگ آنها در میدان فلسطین اشاره کرد و جا دارد در اینجا یادی کنیم از ۲۰۰ شهید کادر درمان که اغلب آنها جز جامعه پرستاری در غزه بودند. رئیس کمیسیون حقوقی شورای عالی سازمان نظام پرستاری خاطر نشان کرد: ما پس از پیروزی انقلاب اسلامی یک رشد کم نظیر در حوزه بهداشت و درمان داشتیم. ارتقاء سطح سلامت جامعه با توسعه خدمات بهداشتی به روستاهای کشور، افزایش تعداد کادر درمانی اعم از پزشک و پرستار، افزایش مراکز آموزشی و علمی حوزه سلامت و … در نهایت منجر به بهبود شاخص های بهداشتی کشور شد. این وضعیت، مرهون طی مسیری است که پرستاران در آن نقش محوری داشته اند. احمدی در پاسخ به سوال فارس که بنظر شما که چندین سال سابقه به عنوان پرستار داشته اید، موانع و مشکلاتی که پرستاران به عنوان قشر مهم جامعه سلامت با آن مواجهند چیست افزود: در یک نگاه فرا بخشی، مایلم پیش از پرداختن به مشکلات، به افق های مطلوب جامعه پرستاری بپردازم.در سطح خرد، تأمین مطالبات به حق پرستاران که عمدتاً ناظر به وضعیت شغلی و رفاهی است باید محقق شود. در حال حاضر ساعت کاری و شیفت های طولانی و حجم بالای مراجعین و کمبود سرانه پرستار، منجر به شکل گیری شرایط کاری سخت شده است که نارضایی منطقی پرستاران را در پی داشته است. بنظر اولویت اصلی در هدف گذاری نهادهای سیاستگذار و همچنین تلاشهای نهادهای صنفی باید با محوریت این موضوع باشد. وی ادامه داد: در سطح کلان، پرستاران باید در مدیریت کلان نظام سلامت نقش موثری ایفا کنند. نظام سلامت باید سهم مهمتری از مدیریت پرستاران را داشته باشد.در سطح راهبردی، نقش آفرینی تمدنی آنان در توسعه شاخص های بهداشتی کشور و بهبود سطح سلامت ملی مورد نظر است. رئیس کمیسیون حقوقی شورای عالی سازمان نظام پرستاری گفت: در واقع معقتدم در خصوص مشکلات پیش روی پرستاران سخن بسیار گفته شده است، برای حل این مشکلات نیازمند طراحی وضع مطلوبی هستیم که مسیر گذار از وضع موجود به آنرا نیز به ما نشان دهد. احمدی در خصوص نقشه راه رسیدن به وضع مطلوب و در پاسخ به این سوال که چرا با وجود تشکیل معاونت مستقل در وزارتخانه برای پرستاری و نهادهای صنفی، شاهد مشکلات پرستاران و پدیده هایی همچون مهاجرت آنان هستیم، گفت: تشکیل معاونت پرستاری نقش مهمی در ارتقاء وضعیت پرستاران داشت اما بنظر می رسد ما نیازمند یک تغییر پارادایمی در نگرش سیاستگذاران به موضوع پرستاری هستیم. هنوز در تبیین اهمیت و نقش محوری پرستاری در بقا و توسعه نظام سلامت، نیازمند تلاشیم . پرستاران ستون فقرات نظام سلامت هستند اما هنوز نقش واقعی آنان به طور دقیق درک نشده است. وی ادامه داد: از سوی دیگر ذی نفعان پرستاری در کشور، یکی از مهمترین ابزارهای این تغییر نگاه را نقش آفرینی نهادهای صنفی- حرفه ای می دانند. رئیس کمیسیون حقوقی شورای عالی سازمان نظام پرستاری افزود: در واقع نقشی که نهاد صنفی-حرفه ای ایفا میکند ریل گذاری مستمر و بدون وقفه برای سیاستگذار است. در موضوع پرستاری، سازمان نظام پرستاری باید به صورت مستمر، نگاه سیاستگذار را در سطح دولت و دیگر ذی نفعان، نسبت به وضعیت مطلوب هدایت کند. این محوری ترین نقشی است که سازمان نظام پرستاری باید ایفا کند. احمدی عنوان کرد: سازمان نظام پرستاری به عنوان یک سازمان صنفی، باید مترجم و همچنین هدایت کننده ی نیازهای پرستاران برای نهاد حاکمیتی با هدف محقق شدن این نیازها باشد. اما بدلایل متعددی در سالهای اخیر در ایفای این نقش موفقیت کامل را نداشته است. وی گفت: ما پس از همه گیری بیماری کووید، شاهد موج عظیم افزایش سرمایه اجتماعی پرستاران بودیم. اما نهاد صنفی ما نتوانست این سرمایه اجتماعی را تبدیل به محصولی عینی برای بهبود وضعیت پرستاران کند و حتی نوعی نگاه ابزاری به قشر پرستار دیده شد و از این سرمایه اجتماعی پرستاران در مسیر تحقق منافع حرفه ای استفاده ای نشد. رئیس کمیسیون حقوقی شورای عالی سازمان نظام پرستاری ضمن اشاره به کارکرد دیگر سازمان نظام پرستاری افزود:کارکرد دیگر سازمان در واقع اولویت بندی مطالبات جامعه پرستاری ، تبدیل آن به پیشنهاد سیاستی و مطالبه ی سیاست ورزانه ی آن از نهاد حاکمیت است. اما با خارج شدن از این مسیر و پر رنگ شدن نقش سیاسی سازمان به جای نقش سیاستی، عملاً این کارکرد محقق نشد. احمدی گفت: ممکن است این تلقی وجود داشته باشد که همه ی ظرفیت چانه زنی سازمان با نظام حکمرانی در همین حد بوده است. شما راهکاری برای فعال سازی ظرفیت های سازمان نظام پرستاری ارائه کنید. وی ادامه داد: ساختار سازمان ظرفیت های متعددی برای ارتقاء توان سازمان پیش بینی کرده است. ما تعداد زیادی از هیات مدیره های استانی داریم که از عمق جامعه پرستاری، مطالبات پرستاران را نمایندگی می کنند. ما از ظرفیت این هیأت مدیره ها برای تصمیم سازی استفاده بهینه ای نداشته ایم. رئیس کمیسیون حقوقی شورای عالی سازمان نظام پرستاری گفت: شورای عالی متشکل از نخبگان حوزه پرستاری است که بهره گیری از نظرات آنان می تواند کیفیت پیشنهادات سازمان را برای حل مشکلات ارتقا ببخشد. اساساً شورای عالی باید کارکرد مهمتری در تصمیم سازی های سازمان ایفا کند و نباید اجازه داد نقش آفرینی اش تحت تاثیر مدیریت سازمان، کم رمق شود. کم اثری شورای عالی، ناشی از شخص محوری و عدم توجه به مشارکت عموم اعضاء، تبدیل به گلوگاه ناکارامدی نهاد صنفی پرستاری شده است. احمدی افزود: شورای عالی واجد نهاد بازرسی نیز هست که عملا نقش ناظر شورا بر سازمان را بر عهده داشت اما این نقش کمرنگ و به مرور حذف شده است و تقویت آن به شدت ضروری است. وی گفت: بنظر میرسد فعالسازی واقعی نظام پرستاری در سطح ملی و استان ها و بازسازی رابطه ی مخدوش شده سازمان با نهادهای حکمرانی سلامت که نمونه آن در رابطه با مجلس شورای اسلامی در تدوین برنامه هفتم و سازمان اداری استخدامی کشور در موضوع استخدام پرستاران، راهکار اصلی برون رفت از وضعیت فعلی است. رئیس کمیسیون حقوقی شورای عالی سازمان نظام پرستاری در پاسخ به سوال فارس،که گروه ها و افراد زیادی به صورت انفرادی در مقایسه با سال های قبل برای شورای عالی کاندید شده اند؛ نظر شما در خصوص تحلیل وضعیت متقاضیان چیست و چه پیشنهادی دارید افزود: همواره بر این موضوع تاکید کرده ام که راهکار بهبود وضعیت نظام سلامت، تأکید بر محوریت کسب منفعت همگانی و حرفه ای است. باید در پی مسیری برای تأمین منافع عمومی پرستاران باشیم و این مسیر از رهگذر مشارکت حداکثری می گذرد. از این رو از همه افرادی که دارای برنامه و توانمندی هستند و رویکرد اصلاح و تغییر و رفع انسداد دارند، استفاده می کنیم و دست یاری هر فرد و جریانی که منافع حرفه بر منافع شخصی اش ارجحیت دارد را می فشاریم.
پایان پیام/